kauwgum en schoonheid

Die even afmattende als verheffende bergwandeling. Waarom ben je er Godverdomme aan begonnen!? Telkens stilstaan, bijkomen. Elke bocht weer opnieuw. Maar dóórgaan. Hier sterven maakt je een held. Zielig maar zalig. Je zware hoofd hangt naar het smalle pad. Zweetdruppels storten als bergbeken naar beneden, op je kranige knieën. Ze glimmen. Wat zijn ze dapper, tillen zich telkens moeizaam op en vallen weer neer. Jaknikkers. Je bergschoenen sjokken en ploffen, hoesten zich voort. Steentjes knarsen onder je zolen, schieten weg naar links en rechts. Stof wolkt. Gortdroge mond, malende kaken. Een kosmos van kiezels, klei en kauwgum. Vloekend en tierend dwingt je hele lijf zich tot een absoluut nulpunt. Maar dan ineens... 

Een Engel uit het spant reikt jouw zijn witte handschoen. De laatste bocht, een ongekend steil stukje aardkorst, de horizon verschijnt. Een immens diepe zucht. Je spuugt je Stimorol  uit. Bij elke meter die je nu stijgt strekken hemelsblauwe vlagen zich sneller voor je uit. Het loodzware hoofd richt zich op, precies wanneer het rechterbeen als eerste over de Col zweeft. Als elastiek schiet het linkerbeen hem voorbij met onderaan een bungelende, weerloze enkel.  Hij knikt en vervolgens schuurt er veel huid over droge kleikorrels, twee meter naar beneden. Een sierlijke maar genadeloze splitbeweging volgt. Je kont stuitert over het Pleistoceen. Je ligt stil, half op je rug. Hernia. Predestinatie. Maar de Goden hebben gekozen en...

Van het ene op het andere moment ben je deel van de Schoonheid. Onbeholpen liggend kreun je van pijn en genot. Wit betopte, zwarte bergmassieven, glinsterende turquoise meren, vlekkerige dorpen, effen steden. Doodstil. Strelend windje. Je ademhaling kalmeert, je lichaam trekt zich terug en je geest keert weer. Vanaf het mooiste balkon kijk je zowel naar het boven- als ondermaanse; naar het ontzagwekkende dak van Moeder Aarde met diep in haar schoot de stoeiende mensheid. Iets verhoogt je bewustzijn. Je bent weer even opgenomen in je dooier. Door die onzichtbare eierschaal. Gewichtloos. Pijnloos. Renaissance. De cirkel is rond. Je neemt een slok bronwater. Klaar voor het volgende hoofdstuk in je aardse stroom. Een nieuwe reis met fraaie vergezichten. Waarheen? Gewoon daarheen. Zeker weten. Perpetuum mobile. SH